συνικνούμαι

-έομαι, Α

1. φθάνω, εκτείνομαι («ὥστε τὸ οὐράνιον ὕδωρ συνικνεῑσθαι πρὸς τὸ ἐν αὐτῇ», Θεόφρ.)

2. παρουσιάζω ενδιαφέρον («τῶν συμβαινόντων τῶν μὲν μᾱλλον συνικνουμένων τῶν δὲ ἧττον», Αριστοτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἱκνοῦμαι «έρχομαι, φτάνω»].